W artykule
Czasowniki w języku angielskim możemy podzielić na regularne (regular verbs) oraz nieregularne (irregular verbs). Większość czasowników odmienia się regularnie i dodajemy do nich końcówki -ed lub -d (np. open – opened, complete – completed). Jednak istnieje też spora grupa czasowników, które odmieniają się nieregularnie – są to słowa bardzo często używane, dlatego warto je zapamiętać. Zalicza się do nich m.in. to be (być), bez którego praktycznie nie da się mówić po angielsku, ale też wiele innych znanych Wam czasowników, takich jak have (mieć), take (brać), go (iść/jechać) czy can (móc).
Pochodzenie czasowników nieregularnych
Każdy kto zastanawia się na tym, skąd w angielskim wzięły się czasowniki nieregularne, powinien zagłębić się w historię tego języka. W skrócie możemy powiedzieć, że czasowniki te są pozostałością języka staroangielskiego (ang. Old English). Posługiwano się nim w dużej części Anglii, południowej i zachodniej Szkocji oraz na wschodnim wybrzeżu Walii między V a XI wiekiem. Staroangielski powstał z mieszanki języków dwóch ludów germańskich (Anglów, Sasów), które to najechały Anglię na przełomie V i VI wieku, oraz języków Wikingów, Normanów – jako użytkownicy staronordyckiego i starofrancuskiego także dorzucili swoje trzy grosze.
Jeśli kiedykolwiek uczyliście się języka angielskiego, to tabela czasowników nieregularnych nie powinna być Wam obca. Zazwyczaj umieszczana jest na końcu podręcznika, zeszytu ćwiczeń lub repetytorium, jednak najlepiej nauczyć się jej zawartości na pamięć. O ile na zwykłej lekcji nauczyciel powinien pozwolić na skorzystanie z tabeli, o tyle w przypadku sprawdzianów czy egzaminów z pewnością nie będziemy mieć takiej możliwości.
Tabela czasowników nieregularnych – wprowadzenie
Poniżej znajdziecie zestawienie niemal 200 najczęściej używanych czasowników nieregularnych w kolejności alfabetycznej. Pełna ich lista liczy ponad 600 pozycji. Jeżeli wybierzecie studia na kierunku filologia angielska, z pewnością będziecie mieli okazję uczyć się ich na pamięć. Jednak dla przeciętnego ucznia, nawet na poziomie matury rozszerzonej, poniższa lista jest wystarczająca.
W pierwszej kolumnie znajdują się czasowniki w formie bezokolicznika bez to. W kolumnie drugiej znajdziecie czasowniki w czasie past simple. Natomiast w trzeciej umieszczono formę zwaną past participle, która w połączeniu z has (lp.) lub have (lm.) utworzy nam czasownik w czasie present perfect oraz past perfect w zestawieniu z czasownikiem posiłkowym had.
Past simple – czyli najczęściej używany czas przeszły w języku angielskim (czytaj)
Present perfect – czyli jak pokazać związek między przeszłością a teraźniejszością (czytaj)
Tabela czasowników nieregularnych – z wymową i tłumaczeniem
Symbole fonetyczne możemy podzielić podobnie jak litery alfabetu – na samogłoski i spółgłoski. Większość spółgłosek i część samogłosek jest zbliżona w wymowie do polskiego alfabetu, jednak część z nich stanowią dźwięki, które w języku polskim nie występują.
Pełną tabelę najczęściej używanych czasowników nieregularnych możecie pobrać tutaj:
Utrwal wiedzę
Poniżej znajdują się zadania wraz z odpowiedziami, do rozwiązania których wykorzystano wiedzę zaprezentowaną w tym artykule.
Materiały źródłowe
Informacje
1. A.J. Thomson, A.V. Martinet, A Practical English Grammar, Fourth Edition, Oxford University Press, 2018.
2. Dan McIntyre, History of English: A Resource Book for Students, Routledge, 2009.
3. Marta Umińska, Bob Hatsings i inni, Longman Repetytorium Maturalne, poziom rozszerzony, Pearson, 2017.
Agnieszka
